czwartek, 06 październik 2016 11:59

75-lecie MIRiP

Obchody Święta Rzemiosła

"Żyjecie, tworzycie, działacie i z tego korzyści odnoszą inni" padły z ambony słowa
ks.dr B.Fidelusa, celebrującego Mszę Świętą w Bazylice Mariackiej. W ten sposób tradycyjnie rozpoczęto obchody Święta Rzemiosła i przypadającego na ten rok jubileuszu 75- lecia MIRiP.

Przed godz. 10-tą zgromadziły się pod kościołem tłumy reprezentantów rzemiosła, także z innych części Polski, poczty sztandarowe, rzemieślnicy i uczniowie. W milczeniu wysłuchiwali słów
o powołaniu, które każdy ma wypełnić. Przesłaniem nawiązującym zapewne do bliskiego referendum były słowa, że Izba Rzemieślnicza wytycza kierunki by rzemieślnicy mogli zachować to co ważne dla rzemiosła. A ważne jest nie tylko to co było, ale i to co przyjdzie; przyszłość, otwarcie się na nią, jest wielkim sprawdzianem dla każdego człowieka. "Przyszłość przeraża, ale też pochodzi od Boga, który da odpowiednią ilość sił" - usłyszeli rzemieślnicy. Uspokojeni tymi słowami mogli przejść dookoła rynku - wzbudzając zachwyt Krakowian i turystów bez względu na wiek - prowadzeni też zwyczajowo już przez orkiestrą dętą.

Na płycie Tadeusza Kościuszki Zarząd MIRiP i starszyzna cechowa, a potem inni zaproszeni goście, złożyli kwiaty, upamiętniając po raz kolejny zryw narodu, którego aktywnym uczestnikiem byli rzemieślnicy. Wygłaszając swoje przemówienie Prezes MIRiP Z.Trela podkreślił, że "Polska nie musi wstępować do Europy, bo była i jest w Europie".

Oficjalna część obchodów nastąpiła w Sali Obrad Urzędu Miasta Krakowa. Na sali znaleźli się obok przedstawicieli cechów i spółdzielni także przedstawiciele bratnich Izb Rzemieślniczych z całej Polski oraz przedstawiciele władz miasta w osobie Pana Tadeusza Trzmiela Vice Prezydenta Miasta Krakowa i Pani Jadwigi Nowakowskiej Vice Wojewodę Małopolski a także innych organizacji gospodarczych Krakowa.

Następnie po przemówieniach nastąpiło uroczyste wręczenie odznaczeń, medali i statuetek. Zarząd Małopolskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Krakowie - w dowód uznania dla wielkiej troski i osobistego zaangażowania w sprawy rozwoju małej i średniej przedsiębiorczości oraz propagowanie idei przystąpienia Polski do Unii Europejskiej przyznał Panu Aleksandrowi Kwaśniewskiemu Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej Statuetkę im. Wita Stwosza.

Rzemieślnicy odznaczeni :

  • ZŁOTYM KRZYŻEM ZASŁUGI
    Marek Bania i Jerzy Mroczek
  • SREBRNYM KRZYŻEM ZASŁUGI
    Leszek Czaja, Jerzy Górnisiewicz i Alojzy Pabian
  • BRĄZOWYM KRZYŻEM ZASLUGI
    Sławomir Magielski i Grzegorz Mielnicki

    Tytuł Rzemieślnika Roku 2002 otrzymali:

  • W kategorii rzemiosło artystyczne :
    Pan Janusz Kowalski - Kraków
  • W kategorii producent :
    Pan Jan Błaszkiewicz - Tarnów
  • W kategorii usługi :
    Pan Władysław Michura - Nowy Sącz
  • Wyróżnienie w kategorii producent :
    Pan Marek Kiełtyka
  • Wyróżnienie w kategorii usługi :
    Pan Tadeusz Kowalczyk, Pan Mieczysław Walczyk i Pan Kazimierz Wolski

    Złotym Medalem im. Jana Kilińskiego odznaczono następujących rzemieślników i organizacje rzemieślnicze :
    Tadeusz Ciask, Adam Daniel, Dominik Gnojek, Adam Górecki, Zdzisław Jarosz,Jan Kosmowski
    Jan Kurdziel, Julian Michnik, Stanisłw Opyrchał, Wacław Podolski, Stanisław Słowik
    Witold Trzęsimiech, Tadeusz Turek, Józef Wadowski, Krzysztof Ziuziański
    oraz Spółdzielnię Rzemieślniczą "Kalwarianka" i Rzemieślnicze Towarzystwo Śpiewacze Chór "Hasło"

    Zarząd MIRIP nadał
    Medal za Zasługi dla Małopolskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Krakowie
    następującym rzemieślnikom i organizacjom :
    Czesławowi Dyrdzie, Zbigniewowi Sarapacie, Zdzisławowi Treli, Tadeuszowi Walczakowi
    Kazimierzowi Wyrobie
    Cechowi Rzemiosł Różnych w Kalwarii Zebrzydowskiej
    Cechowi Rzemiosł Spożywczych w Krakowie
    Małopolskiemu Cechowi Optyków w Krakowie
    Powiatowemu Cechowi Rzemieślników i Przedsiębiorców w Wieliczce

    Niemniej ważną częścią spotkania były rozmowy, w których uczestniczyli z dużym entuzjazmem wszyscy przybyli.

    Część mniej oficjalna została przeniesiona na Rynek Główny, gdzie rozpoczęto dwudniowy kiermasz rzemiosła. Oprócz ekspozycji samochodów marek zachodnich, w kolorowych namiotach można było między innymi: dobrać do włosów kosmetyki lub - zmienić uczesanie, zbadać wzrok i dostosować soczewki kontaktowe, kupić biżuterię, galanterię skórzaną lub inne wyroby rzemiosła oraz po zakupach zjeść potrawy z rożna.

czwartek, 06 październik 2016 11:57

Historia budynku przy ul. Św. Anny 9

W budynku przy ulicy Św. Anny nr 9 mieściła się od 1623 roku drukarnia Franciszka Cezarego, a w latach 1734 - 1754 - drukarnia akademicka. Na miejscu dawnego domu w roku 1908 architekt Rajmund Meus wzniósł oryginalna kamienicę dla Towarzystwa dla Kredytu Hipotecznego i Osobliwego.


Obecnie jest to siedziba Małopolskiej Izby Rzemiosła i Przedsiębiorczości. Prowadzi doń masywna brama wejściowa, przykład doskonałej secesyjnej ślusarki, ozdobiona witrażem zaprojektowanym przez Henryka Uziembłę.
(Michał Rożek - Przewodnik po zabytkach i kulturze Krakowa)

 

budynek1brama

czwartek, 06 październik 2016 11:55

Historia Rzemiosła

Rzemiosło na ziemi krakowskiej zawsze związane było z osadnictwem. Tam gdzie pojawiła się grupa ludzi, aby osiąść na stałe zawsze znajdowali się produkujący najniezbędniejsze narzędzia rzemieślnicy. Kraków, stolica państwa Wiślan, już w IX wieku gród, jako ośrodek władzy był znaczącym "producentem" towarów i usług. W latach późniejszych, nie kto inny ale krakowscy złotnicy wykonali koronę dla Bolesława Chrobrego.

      Nadanie nowego prawa lokacyjnego dla Krakowa, przez Bolesława Wstydliwego w roku 1257 było momentem przełomowym dla historii rzemiosła i miasta, ponieważ miasto otrzymało własne organy administracyjne i skarbowe, sądownictwo oraz władzę ustawodawczą. Nadanie miastu prawa lokacyjnego na prawie niemieckim przyciągało do Krakowa kupców i rzemieślników z całej Europy.

      W połowie XIV wieku powstały pierwsze cechy rękodzielnicze, które posiadały swoje przepisy zawarte w statutach zatwierdzonych przez króla, przez co statuty te nabierały większej powagi dla danego cechu. Z biegiem czasu ilość cechów zwiększała się. Wyłaniały się bowiem nowe rzemiosła, przekształcały stare, inne jako zbyteczne zanikały. Obecnie trudno jest więc ustalić stałą liczbę cechów. W każdym razie w XV wieku w przybliżeniu było ich 25, później ta liczba wzrosła do 60. Członkami tych cechów byli mistrzowie, czeladnicy, towarzysze i uczniowie. Cechy były silne liczebnie. Rzemieślnicy byli zatem znaczącą siła ekonomiczną i polityczną. Rozwój i rozkwit miasta był zatem zasługą rzemieślników i kupców, których przedstawiciele piastowali wysokie funkcje we władzach miejskich.

      Koniec pierwszej połowy XIX wieku był okresem szeregu poważnych zmian w strukturze rzemiosła. Cechy straciły swe dawne znaczenie, stając się stowarzyszeniami ściśle zawodowymi. Mimo wszystko, rzemiosło rozwijało się nadal, szczególnie jeżeli chodzi o firmy budowlane, co związane było z fortyfikowaniem Krakowa przez Austriaków.

      Pomimo wspomnianych wcześniej rygorów konsolidacja społeczeństwa i normalna chęć przeżycia były siłą napędową dla rozwoju krakowskiego rzemiosła. W rezultacie przezwyciężenia przez rzemiosło najcięższego kryzysu w swojej historii, odtworzono w Krakowie w 1907 roku Izbę Stowarzyszeń Rękodzielniczych, a w 1910 roku Krajowy Związek Izb i Stowarzyszeń Rękodzielniczych i Przemysłowych stanowiący reprezentację interesu całego rzemiosła małopolskiego.W tym też okresie funkcjonowała w Krakowie Szkoła Przemysłowa, obowiązywała ustawa o ubezpieczeniu czeladników i uczniów na wypadek choroby, rodziły się pierwsze organizacje rzemieślnicze o charakterze samopomocowym i wychowawczym.Powstały instytucje służące rozwojowi rzemiosła, takie jak Muzeum Techniczno - Przemysłowe, Bursa im. Ks. Kuznowicza oraz Związek Młodzieży Rękodzielniczej i Przemysłowej.

      Wraz z odzyskaniem niepodległości, rzemiosło ziemi krakowskiej wkroczyło na nowy etap rozwoju. Po 123 latach niewoli rzemiosło polskie podjęło zdecydowany wysiłek zmierzający do rozwoju polskiej gospodarki. Pierwsze lata działalności rzemiosła zrodziły przekonanie o potrzebie powołania nowej jakościowo organizacji rzemiosła, będącej w stanie zabezpieczyć interesy rzemiosła w warunkach wolnej konkurencji i uprzywilejowanej sytuacji wielkich przedsiębiorstw kapitalistycznych opanowanych w większości przez obcy kapitał. Powstała formalnie w 1928 roku w oparciu o nowe prawo przemysłowe Izba Rzemieślnicza rozwinęła swoją działalność opierając się na tradycjach organizacji rzemieślniczych poprzedzających jej powołanie. Tradycje te tworzył wspomniany Krajowy Związek Stowarzyszeń Rękodzielniczych i Przemysłowych w Krakowie, jak i inne liczne organizacje rzemiosła.W konsekwencji, uzasadnione jest twierdzenie, że właśnie w oparciu o tradycje organizacyjne rzemiosła ziemi krakowskiej i jego doświadczenia powołano w niepodległej Polsce Izby Rzemieślnicze na wzór pierwszej - która powstała w Krakowie. W pierwszej okresie działalności Izba Rzemieślnicza w Krakowie przyczyniła się do rozwiązania wielu problemów. Utworzono więc komisje egzaminacyjne czeladnicze i mistrzowskie, wypracowano system opłat dla nowo otwieranych zakładów, zorganizowano efektywny system szkolenia zawodowego na bazie bursy, rozwijano spółdzielczość rzemieślniczą o charakterze oszczędnościowo - pożyczkowym, handlowym osiągając w 1939 roku stan 23 tysięcy zakładów z zatrudnieniem powyżej 35 tysięcy osób.

      Mimo pozorów prosperity międzywojenna rzeczywistość była dla rzemiosła bezwzględna. Światowy kryzys gospodarczy doprowadził rzemiosło do bardzo trudnej sytuacji ekonomicznej. Hitlerowska agresja na Polskę, a następnie okupacja przerwały działalność organizacji rzemieślniczych, przynosząc rzemiosłu niepowetowane straty.

      W 1945 roku Izba Rzemieślnicza rozpoczęła działalność, przy stanie zakładów o połowę mniejszym w porównaniu z okresem przedwojennym. Pomimo tego Izba Rzemieślnicza wraz z odradzającymi się cechami zdołała rozwinąć działalność służącą wyniszczonemu wojną i okupacją narodowi. W krótkim okresie ilość zakładów wzrosła z 9.800 w 1945 roku do 15.825 w roku 1948. Jednakże na przełomie lat 40-tych i 50-tych wywodząca się z fałszywych przesłanek ideologicznych i ekonomicznych polityka względem rzemiosła, spowodowała znaczne straty. Dopiero rok 1956 wraz z doniosłymi dla kraju wydarzeniami politycznymi zapoczątkował okres aktywnej działalności społeczno - gospodarczej organizacji rzemiosła, w której istotną rolę odegrała Izba Rzemieślnicza w Krakowie, czego wyrazem było m.in. powierzenie funkcji Prezesa Rady Związku Izb Rzemieślniczych, Prezesowi Izby Krakowskiej, posłowi Józefowi Raźnemu. W miarę upływu kolejnych kadencji Izby Rzemieślniczej krzepła działalność rzemiosła, przynosząc znaczne efekty gospodarcze wyrażające się we wzroście zakładów rzemieślniczych, wzroście produkcji i usług.

      Lata 70-te, to okres wypracowania nowych kierunków rozwoju rzemiosła jako jednego z gestorów drobnej wytwórczości, która stopniowo zyskiwała właściwe miejsce w gospodarce narodowej. Rezultatem tej polityki było uchwalenie przez Sejm w 1972 roku nowej ustawy " O wykonywaniu i organizacji rzemiosła". W jej następstwie rzemiosło uzyskało nieco lepsze możliwości działania i rozwoju.

      W styczniu 1989 roku weszła w życie ustawa o działalności gospodarczej, która znosząc wymóg obligatoryjnej przynależności do organizacji cechowej usankcjonowała również brak odpowiedniego wymogu kwalifikacyjnego do prowadzenia określonej działalności gospodarczej. Ustawa ta przyczyniła się do pogorszenia warunków działania organizacji rzemieślniczych i samego rzemiosła.

      W 2001 roku Izba Rzemieślnicza w Krakowie zmieniła nazwę na Małopolska Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości. Jest ona reprezentantem rzemiosła z województwa małopolskiego. Zrzesza 33 jednostki samorządowe, w tym 25 cechów i 8 spółdzielni rzemieślniczych, w których zgrupowane są zakłady produkujące towary i świadczące usługi niemal we wszystkich branżach. Szczególny renesans przeżywają m.in. branża spożywcza, fryzjerska, optyczna , motoryzacyjna oraz budowlana.

czwartek, 29 wrzesień 2016 12:19

Historia Izby


Where does it come from?

Contrary to popular belief, Lorem Ipsum is not simply random text. It has roots in a piece of classical Latin literature from 45 BC, making it over 2000 years old. Richard McClintock, a Latin professor at Hampden-Sydney College in Virginia, looked up one of the more obscure Latin words, consectetur, from a Lorem Ipsum passage, and going through the cites of the word in classical literature, discovered the undoubtable source. Lorem Ipsum comes from sections 1.10.32 and 1.10.33 of "de Finibus Bonorum et Malorum" (The Extremes of Good and Evil) by Cicero, written in 45 BC. This book is a treatise on the theory of ethics, very popular during the Renaissance. The first line of Lorem Ipsum, "Lorem ipsum dolor sit amet..", comes from a line in section 1.10.32.

The standard chunk of Lorem Ipsum used since the 1500s is reproduced below for those interested. Sections 1.10.32 and 1.10.33 from "de Finibus Bonorum et Malorum" by Cicero are also reproduced in their exact original form, accompanied by English versions from the 1914 translation by H. Rackham.


Where does it come from?

Contrary to popular belief, Lorem Ipsum is not simply random text. It has roots in a piece of classical Latin literature from 45 BC, making it over 2000 years old. Richard McClintock, a Latin professor at Hampden-Sydney College in Virginia, looked up one of the more obscure Latin words, consectetur, from a Lorem Ipsum passage, and going through the cites of the word in classical literature, discovered the undoubtable source. Lorem Ipsum comes from sections 1.10.32 and 1.10.33 of "de Finibus Bonorum et Malorum" (The Extremes of Good and Evil) by Cicero, written in 45 BC. This book is a treatise on the theory of ethics, very popular during the Renaissance. The first line of Lorem Ipsum, "Lorem ipsum dolor sit amet..", comes from a line in section 1.10.32.

The standard chunk of Lorem Ipsum used since the 1500s is reproduced below for those interested. Sections 1.10.32 and 1.10.33 from "de Finibus Bonorum et Malorum" by Cicero are also reproduced in their exact original form, accompanied by English versions from the 1914 translation by H. Rackham.